19 Αυγούστου 2016

"Κίρκη" : Ανάλυση και αποσυμβολισμός


Η Κίρκη είναι μια μάγισσα θεά με μεγάλη δύναμη και γνώση. 
Ζει όμως απομονωμένη σε ένα νησί. Τι σημαίνει αυτό; 

Η Κίρκη υπάρχει μέσα στην θάλασσα του φυσικού Κόσμου, 
όπου υπάρχουν τα πάντα, είναι ένα μικρό μέρος του απέραντου Σύμπαντος.


Είναι κυρία του χώρου της και είναι καθαρά θέμα τύχης αλλά και βούλησης να την συναντήσει ο οποιοσδήποτε ταξιδευτής στον δρόμο του για την Ιθάκη, όπως την συνάντησε και ο Οδυσσέας. Το δισυπόστατο της θεάς Κίρκης υπηρετεί και τις δύο τάσεις του επίσης δισυπόστατου ανθρώπου· τον εκχυδαϊσμό και την εξιδανίκευση.


Η Κίρκη είναι η έκτη περιπέτεια του Οδυσσέα, αντιστοιχεί στον αστερισμό της Παρθένου και σύμφωνα με την μυητική πρακτική του ελληνικού Δωδεκάεδρου, σε αυτήν την έκτη μύηση παρέχεται από τους θεούς πρόσθετη ενίσχυση στους ικανούς ήρωες να συνεχίσουν τον δρόμο της τελείωσής τους. Τον δρόμο προς την Ιθάκη. Αυτό έγινε με το ΜΩΛΥ, το βοτάνι που οι θεοί έδωσαν στον Οδυσσέα και χάριν του οποίου, ακόμα και η Κίρκη μεταστοιχειώθηκε σε θετικό σύμβουλο του ταξιδιού του.

Ο θεός Ερμής, δίνοντας το βοτάνι στον Οδυσσέα του είπε: «Η ρίζα αυτού του βοτανιού είναι μαύρη, ενώ το άνθος του λευκό σαν το γάλα, ΜΩΛΥ το ονομάζουν οι θεοί και είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να το βγάλουν από την Γη! Μα για τους θεούς όλα είναι δυνατά.»


Ο Γιούγκ, αναλύοντας το ψυχολογικό νόημα του μύθου της Κίρκης, λέγει ότι, το εντυπωσιακότερο χαρακτηριστικό ενός ανθρώπου που έγινε χοίρος από μία Κίρκη, είναι ότι δεν έχει μύτη. Ερμηνεύοντας την μύτη ως ακτίνα επίγνωσης. Ο χοίρος στους μύθους συσχετίζεται με την πιο ταπεινή σεξουαλική λειτουργία· η Κίρκη μεταμόρφωνε σε χοίρους όσους την ποθούσαν. Ο Γιούγκ ξεκαθαρίζει ότι η μαγεία της Κίρκης υπάρχει μόνον γι’ αυτόν ή αυτήν που ποθεί. Γι’ αυτούς που δεν ποθούν Κίρκη δεν υπάρχει. Ένας άνθρωπος μεταμορφώνεται σε χοίρο όταν ο πόθος για το ερωτικό του αντικείμενο, ιδέα, θρησκεία, ιδεολογία, θεό, γυναίκα, άνδρα, δεν έχει δημιουργική εταιρική σύζευξη.

Κάθε άνθρωπος που ερωτεύεται, επενδύει στο αντικείμενο του ερωτικού του πόθου όλο το εσωτερικό του όνειρο, είτε διεστραμμένο είναι αυτό, είτε εξιδανικευμένο.

Όταν το όποιο ποθούμενο είναι κοντά του και λάμπει ενεργειακά, νοητικά, ερωτικά σαν απαστράπτον είδωλο, χωρίς να μπορεί να συμμετάσχει σε μια δημιουργική ερωτική σύζευξη μαζί του, τότε το άτομο ευνουχίζεται, χάνει την εσωτερική του ενότητα και μετατρέπεται σε χοίρο, που ζητά την όποια ταπεινή σεξουαλική ή πνευματική εκτόνωση.