 |
| Δωδωναίος Ζευς |
Τον παντοκράτορα Δία θα υμνήσω,
τον βασιλέα των αθάνατων θεών
και των θνητών ανθρώπων˙
ω αμόλυντο Ολύμπιο φως,
νικητή του πανδαμάτορος Κρόνου,
άρχοντα των αιωνίων, πηγή της αφθαρσίας,
εσένα που οι βαθύκολπες Νύμφες της Δίκτης παντοδύναμο σε έθρεψαν και οι χαλκοθώρακοι Κουρήτες με ένοπλους χορούς σε σκέπασαν,
καθώς στα ιερά χώματα της Κρήτης ανδρώθηκες,
σωτήριο δώρο για τους πολύμοχθους θνητούς,
Ζευ ασπιδοφόρε,πάνσοφε δημιουργέ, πολύτρανε, πολυδόξαστε, πάντιμε, τελεσφόρε,που ορμητικός αναδύεσαι μέσα απ’ τον ουράνιο αιθέρα,
με χρυσαφένιες λάμψεις στολισμένος,
εξαπολύοντας τον τρομερό κεραυνό, που τα πάντα με την φωτιά του καταλύει,
αιθέριε, κεραύνιε, βροντόλαλε, καταιβάτη, ουράνιε, χθόνιε και ενάλιε,
ω Δία πολυτίμητε, υπερασπιστή της αληθείας, υπέρμαχε της ανδρείας,
τιτανομάχε, γιγαντοκτόνε, ρητέ και άρρητε, μέγα λίκνο της ζωής,
που το πεπρωμένο των πάντων μ’ αλάθητο ζυγό ορίζεις.
Εσένα ικετεύω, ω παμμακάριστε βασιλέα, να έλθεις με διάθεση ευμενή,
χαρίζοντας υγεία του σώματος κι αιώνιο πλούτο ψυχής.
