12 Νοεμβρίου 2014

Ορφικός Ύμνος Πρωτόγονου (θυμίαμα σμύρναν)



Πρωτόγονον καλέω διφυῆ, μέγαν, αἰθερόπλαγκτον, ὠιογενῆ, 
χρυσέαισιν ἀγαλλόμενον πτερύγεσσι, ταυροβόαν, 
γένεσιν μακάρων θνητῶν τ᾽ ἀνθρώπων, 
σπέρμα πολύμνηστον, πολυόργιον, Ἠρικεπαῖον, 
ἄρρητον, κρύφιον ῥοιζήτορα, παμφαὲς ἔρνος, 
ὄσσων ὃς σκοτόεσσαν ἀπημαύρωσας ὁμίχλην πάντη δινηθεὶς πτερύγων ῥιπαῖς κατὰ κόσμον   λαμπρὸν ἄγων φάος ἁγνόν, 
ἀφ᾽ οὗ σε Φάνητα κικλήσκω ἠδὲ Πρίηπον ἄνακτα 
καὶ Ἀνταύγην ἑλίκωπον. ἀλλά, μάκαρ, πολύμητι, πολύσπορε, 
βαῖνε γεγηθὼς ἐς τελετὴν ἁγίαν πολυποίκιλον ὀργιοφάνταις.






Απόδοση

Τον Πρωτόγονον προσκαλώ, τον δίμορφο, 
τον μέγαν που πλανάται εις τον αιθέρα, 
που γεννήθηκε από τα αυγό και χαίρεται με τα χρυσά πτερά, 
αυτόν που έχει πρόσωπο ταύρου 
και που γέννησε τους μακάριους θεούς καί τους θνητούς ανθρώπους,

που είναι σπέρμα πολυενθύμητο κι εορτάζεται με πολλές τελετές. 
Τον Ηρικεπαίο, τον απόρρητο, τον απόκρυφο, τον ορμητικό, 
το λαμπρό βλαστάρι εσύ που αφαίρεσες την σκοτεινή ομίχλη των ματιών,
αφού περιεστράφεις με τις ορμητικές κινήσεις των πτερύγων σου παντού σ΄τον κόσμο
κι έφερες λαμπρό φως αγνό κι απ’ αυτό σε ονομάζω Φάνητα
και βασιλέα Πρίαπον και Ανταύνην με τα εύστροφα μάτια. 
Αλλά συ ο μακάριος, ο πολυμήχανος, ο γόνιμος βάδιζε (πήγαινε) χαρούμενος σ΄την ιερή πολυποίκιλη τελετή που γίνεται από εκείνους, που φανερώνουν (που γνωρίζουν να τελούν) τα όργια (τις μυστηριακές τελετουργίες).