Ορφικός Ύμνος Ουρανού (Θυμίαμα λίβανον)

Οὐρανὲ παγγενέτωρ, κόσμου μέρος αἰὲν ἀτειρές, 

πρεσβυγένεθλ᾽, ἀρχὴ πάντων πάντων τε τελευτή, 

κόσμε πατήρ, σφαιρηδὸν ἑλισσόμενος περὶ γαῖαν, 

οἶκε θεῶν μακάρων, ῥόμβου δίναισιν ὁδεύων, 

οὐράνιος χθόνιός τε φύλαξ πάντων περιβληθείς, 

ἐν στέρνοισιν ἔχων φύσεως ἄτλητον ἀνάγκην, 

κυανόχρως, ἀδάμαστε, παναίολε, αἰολόμορφε, 

πανδερκές, Κρονότεκνε, μάκαρ, 

πανυπέρτατε δαῖμον, 

κλῦθ᾽ ἐπάγων ζωὴν ὁσίαν μύστηι νεοφάντηι.

Απόδοση

Ουρανέ, που εγέννησες τα πάντα 

και είσαι πάντοτε μέρος του κόσμου ακατάβλητον.

Πρωτότοκε, η αρχή των πάντων και το τέλος των πάντων. 

Κυρίαρχε του κόσμου, που ελίσσεσαι γύρω από τη γη σαν σφαίρα 

και είσαι η κατοικία των μακαρίων θεών 

και περιοδεύεις με κυκλικές περιστροφας σαν σβούρα

και ανέλαβες ως φύλακας όλων και στον ουρανόν και στην γη

στα στήθη σου έχεις τη φοβερή ανάγκη της φύσης,

συ που έχεις κυανό χρώμα ακατάβλητος, πολυποίκιλος, πολυειδής.

συ που βλέπεις τα πάντα και είσαι τέκνο του Κρόνου, μακάριος, υπεράνω όλων, 

άκουσε με και δόσε ιερή ζωή στον μύστη το νέο.