Η Γνώση προηγείται της Σκέψης.
Η Σκέψη είναι ένα ενδιάμεσο, ανάμεσα στο γνωστικό αντικείμενο
και την Γνώση περί του συγκεκριμένου αντικειμένου.
Η Γνώση περί του αντικειμένου δηλώνεται με την Αναφώνηση:
"Αυτό είναι αυτό και αυτό, έτσι κι έτσι, ή είναι άλλως"...
Η Σκέψη είναι το εργαλείο για το γνωστό. Η σκέψη μιλάει για μια Γνώση που είναι ήδη "γνωστή".
Δεν λειτουργεί για το άγνωστο… παρ΄ εκτός για να το μπλοκάρει.
Για την καινούργια γνώση, η μία λύση για κάποιο πρόβλημα, λειτουργούν άλλες ικανότητες, δυνάμεις της Ψυχής, που έχουν να κάνουν μάλλον με την απουσία της Γλώσσας αλλά και της Σκέψης.
Η καινούργια Γνώση, για να αποκαλυφθεί, απαιτεί από μέρους μας ΣΙΩΠΗ!
Η Πίστη μας, ότι για να γνωρίσουμε κάτι νέο, ή για να βρούμε μια άμεση Λύση σε κάτι που μας απασχολεί, μπορούμε να το καταφέρουμε με την Σκέψη. Δεν είναι παρά μια Προκατάληψη…η πιο ισχυρή από όλες όσες έχουμε. Ισχυρή γιατί κυριαρχεί κυριολεκτικά εξ ολοκλήρου πάνω μας.
Στην Πραγματικότητα, η Γλώσσα και η Σκέψη, είναι οι Δυνάμεις που φτιάχνουν εμάς και τον Κόσμο που ζούμε, τον οποίο αν τον παρατηρήσουμε προσεκτικά, δεν είναι κι ο καλύτερος για να ζούμε μέσα του. Κι όσο για τον εαυτό μας, χρίζει πολλών διορθώσεων.
Ακόμα και στην προσωπική μας όμως Ζωή και στην καθημερινότητα μας, Γλώσσα και Σκέψη, μας αφήνουν τις περισσότερες φορές αβοήθητους, έρμαια της Άγνοιας μας και της Ανικανότητας για Δράση. Στην κρίσιμη Στιγμή δεν μας κατεβαίνει καμιά Ιδέα, δεν μπορούμε να σκεφτούμε, δεν έχουμε Λόγια να εκφραστούμε, ακινητοποιούμαστε κλπ. Αβοήθητοι, ά- νοες και μουγγοί, εμείς οι διάνοιες, οι εξαιρέσεις και η περηφάνια του ζωικού Βασιλείου, οδεύουμε εντελώς άβουλοι προς τη σφαγή.
Η Ικανότητά μας να παίρνουμε Αποφάσεις, να κάνουμε Επιλογές, να μπορούμε να τις στηρίζουμε και να τις εφαρμόζουμε στην Πράξη, είναι στους περισσότερους από εμάς μηδενική. Είμαστε ανίκανοι να πάρουμε Αποφάσεις. Να στηρίξουμε τις επιλογές μας. Αυτό που μας λείπει δεν είναι η Σκέψη, ούτε η Γλώσσα, ούτε η ικανότητα να Διαλογιζόμαστε. Αυτό που μας λείπει δεν είναι ούτε καν, κάθε φορά η Γνώση, γιατί κάθε φορά γνωρίζουμε τα πάντα.
Αυτό που μας λείπει είναι η Θέληση! Η Δύναμη.
Η συνηθισμένη Άποψη είναι ότι την Θέληση την έχουμε, ή δεν την έχουμε. Αυτό μας το υπαγορεύει η Λογική μας και συγχρόνως μας κάνει να πιστέψουμε ότι αυτό είναι Αλήθεια. Και απ΄την πλευρά της έχει δίκιο. Έτσι λειτουργεί η Λογική μας και η Αντίληψη που υπαγορεύεται από την Λογική. Μας λέει ότι τα πράγματα είναι έτσι… ή αλλιώς.
Μια άλλη αντίληψη που βασίζεται στη Θέληση και στη Δύναμη θα έλεγε: "Δεν έχω την Θέληση τώρα, αλλά μπορώ να την εξελίξω, να την αναπτύξω".
Για αυτό τον Σκοπό υπάρχουν, ήδη από την Αρχαιότητα, ειδικές Τεχνικές και Πρακτικές των οποίων η Εξάσκηση, μας οδηγούν στην Θέληση και την Δύναμη και σ΄ αυτήν την άλλη Αντίληψη και δεν είναι τίποτα περισσότερο από την εφαρμοσμένη και πρακτική της Φιλοσοφίας.
πηγή: Admin
