Η κατασκευή του χρονολογείται στο α΄ μισό του 3ου αι. π.Χ., γύρω στα 280-250 π.Χ., όταν ιδρύεται το Β΄ Κοινό των Αχαιών ( η Αχαϊκή Συμπολιτεία ) και οι αχαϊκές πόλεις αναδιοργανώνονται.
Το κοίλο λαξεύθηκε στο φυσικό βράχο και όπου αυτός δεν υπήρχε, διαμορφώθηκε κατάλληλα το έδαφος και τοποθετήθηκαν λίθινα εδώλια. Στο φυσικό βράχο λαξεύθηκε, κατά το μεγαλύτερο μέρος και η ορχήστρα, στα κράσπεδα της οποίας, κατασκευάστηκε αυλάκι για την απορροή των όμβριων υδάτων.
Το σκηνικό οικοδόμημα της ελληνιστικής περιόδου ήταν διώροφο. Ένα διάζωμα διαιρεί το κοίλο σε δύο τμήματα και η συνολική χωρητικότητα του ανέρχεται σε 3000 θεατές, ενώ το μήκος του φθάνει τα 30,70 μ.
Η Αιγείρα είναι παραλιακό χωριό, ουσιαστικά κωμόπολη πλέον, στα ανατολικά του Νομού Αχαΐας.
Ανατολικά της Αιγείρας, κοντά στο λόφο Παλαιόκαστρο, βρισκόταν η αρχαία Αιγείρα.
Πριν την ονομασία Αιγείρα, η πόλη ονομαζόταν "Υπερησία", ονομασία με την οποία εμφανίζεται στην Ιλιάδα του Ομήρου.
πηγή: Υ.Π.Α
|
