Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τα αρχαία Ελληνικά μνημεία, φωτογραφημένα ηλιόλουστα, να αστράφτουν κάτω από τον ήλιο.
Σχεδόν σε όλα τα βιβλία που εικονίζουν αρχαία κατάλοιπα, αυτά είναι λουσμένα στο περίφημο Ελληνικό φως που πράγματι αναδεικνύει εξαιρετικά τις αρχιτεκτονικές τους αρετές. Αυτό ισχύει όχι μόνο για εκδόσεις ευρείας κυκλοφορίας αλλά και για τις ειδικευμένες αρχαιολογικές δημοσιεύσεις: οι φωτογραφίες είναι πάντα τραβηγμένες με καλό καιρό. Το ίδιο ισχύει και για τις προσωπικές φωτογραφίες, αφού κατά κανόνα επισκέπτεται και φωτογραφίζει κανείς τα μνημεία με καλό καιρό στις διακοπές ή τις εκδρομές.
Πολύ σπάνια βλέπει κανείς εικόνες από τα αρχαία μνημεία με κακό καιρό. Μ'αυτόν τον τρόπο νομίζω ότι έχει διαμορφωθεί μια βαθιά ριζωμένη ψευδαίσθηση: είναι σαν να έχει πάντα λιακάδα στην Αρχαία Ελλάδα, σαν να συμβαίνουν όλα σε ομαλές καιρικές συνθήκες, ας πούμε μια γλυκιά μέρα της Άνοιξης. Όταν αναλογιζόμαστε κάποιο περιστατικό που σχετίζεται με την αρχαιότητα, αυτό στο μυαλό μας εκτυλίσσεται πάντα με καλοκαιρία.
Νομίζω λοιπόν ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον να σκέφτεται κανείς ακόμη και τις καιρικές συνθήκες όταν το μυαλό του ταξιδεύει στο παρελθόν. Ασφαλώς δεν είχε πάντα ήλιο. Έβρεχε και φυσούσε και ο κόσμος τουρτούριζε και πάσχιζε να ζεσταθεί όπως τώρα. Και βεβαίως χιόνιζε και έλαμπε το χιόνι γύρω και φαντάζομαι θα ήταν όμορφα όπως είναι σήμερα, κάθε τοπίο χιονισμένο.
Μυκήνες
Αθήνα, Ακρόπολη
Αθήνα, Θησείο
Αθήνα, Κλασική Αγορά
Αθήνα, Ρωμαϊκή Αγορά
Αθήνα, Βιβλιοθήκη Αδριανού
Σούνιο
Δελφοί
 |
| (φωτογραφία Ν. Πετρόχειλου) |
 | |
|
Λάρισα, Αρχαίο Θέατρο
Θεσσαλονίκη, Ανάκτορο Γαλερίου
Θεσσαλονίκη, Ρωμαϊκή Αγορά
Φίλιπποι
Ο Γιούχτας στην Κρήτη χιονισμένος.
Λέγεται ότι η κορυφογραμμή του διαγράφει το πρόσωπο του Δία. Στην κορυφή του υπήρχε μινωικό ιερό και χαμηλότερα στη θέση Ανεμόσπηλια άλλο ιερό στο οποίο βρέθηκαν ενδείξεις ανθρωποθυσίας.
πηγή: lifo
