 |
| Όμηρος |
Αχιλλέας: το θάρρος, η ανδρεία, η πολεμική αρετή
Μενέλαος: η μελέτη, η νηφαλιότητα, η φιλοσοφία
Νέστωρ: η επιστήμη, η έρευνα, η σοφία, η εμπειρία,
η μέθοδος
Οδυσσέας: η πολύχρωμη πολυμήχανη σκέψη,
η στρατηγική
Ποιος είναι ο Μενέλαος, ο σύζυγος της Ελένης και γαμβρός του Διός;
 |
| Μενέλαος |
Ο κυδάλιμος ένδοξος Μενέλαος, είναι αυτός που μένει με τον λαό προσδίδοντας του σφρίγος, ορμή και μένος, παρ΄ όλο τον ήπιο χαρακτήρα του " Ἀτρεΐδη Μενέλαε διοτρεφές, ὄρχαμε λαῶν ", τον αποκαλεί ο Τηλέμαχος. Θυμώνει όμως εξοργίζεται πολύ με αυτά που ο γιος του φίλου του, του εξιστορεί. Την μνηστηριακή κατάχρηση, διαφθορά και διαπλοκή στο παλάτι της Ιθάκης από αγήνορες υπερφίαλους άντρες, χωρίς καμία αιδώ και ντροπή.
Δεν είναι τόσο αλαζονικός, όπως ο αδελφός του ο Αγαμέμνων που εμμένει καταστροφικά σε μία θέση και εμμονή, δεν είναι τόσο απόλυτος όπως ο ημίθεος Αχιλλέας. Μεγάλος πολεμιστής, με μάρτυρες τον Οδυσσέα και τον Έκτορα, μονομαχεί με τον Πάρη, τον νικά, πληγώνεται όμως από Πάνδαρο, αυτόν που δέρνει τους πάντες και ο Μαχάων τον θεραπεύει παιανικώς αποτελεσματικά.
Εκστρατεύει Ανατολικά για να φέρει πίσω την κλεμμένη Γνώση και Ομορφιά, μόλις αντιληφθεί την μεγάλη ληστεία και κλοπή από τους Τρώες όλων των εποχών, τις τρόικες και όλα τα τρωκτικά. Συλλαμβάνει τον πρώτιστο Πρωτέα που γίνεται λιοντάρι δράκος δένδρο, νερό και φωτιά και πώς να γυρίσει πίσω τον ερωτά.
Γνωρίζει τον μεγάλο ουρανοκατέβατο ποταμό, τον Νείλο και με το παλαιό του όνομα τον αποκαλεί, Αιγύπτιο κάτωθεν της Αιγηίδος να σταθεί "Αἰγύπτοιο, διιπετέος ποταμοῖο" (στιχ:473)
Ο Μενέλαος είναι το παιδί του λαού, διαλλακτικός, συνεργάσιμος, κοντά στον λαό, αγαπητός και προσφιλής, χωρίς να καταντά λαϊκιστής, γιατί είναι το καλύτερο παιδί του Ελληνικού λαού, βγαλμένο από τα σπλάχνα του, έχει παντρευτεί την καλοσύνη και την όμορφη ανθρωπιά και στα Ηλύσια ηλεκτρομαγνητικά Πεδία με δροσερή Ζεφύρου αύρα, την αιθερική του ζωή περνά "ἐς Ἠλύσιον πεδίον καὶ πείρατα γαίης ἀθάνατοι πέμψουσιν" (στιχ 563)
Μενέλαος, ο αρχηγός βασιλιάς του Λακωνικού Λακεδαίμονος Λαού.
Είναι φίλος, σύντροφος και συμπολεμιστής του Οδυσσέα. Μαζί θα κλειστούν στον Δούρειο Ίππο και όταν η Ελένη θα κάνει τον γύρο τρεις φορές, μιμούμενη τις φωνές των γυναικών τους, κανείς δεν θα ξεμυτίσει με αυστηρή την οδηγία του Οδυσσέα.
Στο παλάτι του, στην ατείχιστη πόλη της Σπάρτης, υποδέχεται τον γιο του με τιμές, τον αναγνωρίζει από το καθαρό και μεγάλο μέτωπο και το βλέμμα που του μοιάζει. Και όταν ο Τηλέμαχος ακούει τις ιστορίες της Τροίας και θλίβεται, αγωνιά για την τύχη του πατέρα του, η Ελένη με το νηπενθές που τους κερνάει, θεραπεύει την καρδιά του και τις τραυματικές της παιδικής του ηλικίας, πληγές.
Ο Μενέλαος είναι μεγάλος πολεμιστής, που μένει κοντά στο λαό, μόνο που του κλέβουν πάντα την γυναίκα και το κάλος της γνώσης και οφείλει να εκστρατεύσει ανατολικά για να φέρει πίσω την κλεμμένη ομορφιά.
Για την αγάπη της όμορφης κόρης του Διός και ένα λευκό πουκάμισο φορεμένο με αξιοπρέπεια και τιμή, ο Μενέλαος με τον κλέφτη και της φιλοξενίας καταχραστή, έξω από τα τείχη των Τρώων, κυνηγός του χρόνου μονομαχεί.
Ποιος είναι ο Νέστωρ ο Γερήνιος, Ιππότης της Πύλου;
 |
| Νέστωρ της Πύλου |
Ο Νέστωρ είναι φύλακας στην Πύλη Πύλο της Δύσης.
Οι πολεμιστές της Δύσης, στην μαγική ώρα του δειλινού, ανάμεσα σε δύο παράλληλους κόσμους, ονειρευτές του χώρου, την σχισμή του, διαπερνούν και στην δεύτερη προσοχή περνούν.
Ο σιωπηλός μάρτυς, όλων των γεγονότων του πνεύματος, ο γέρος που νεύει με νεύματα καθόλου φλύαρα για την σιωπηλή γνώση, δεν ομιλεί και ατέλειωτα για την σιωπή. Είναι πιο απρόσιτος από το καλό παιδί του λαού, τον Μενέλαο γιατί την Πύλη της Δύσης στην Πύλο, φρουρεί με την σοφή λογική. Και η γυναίκα του η Ευρυδίκη, Αναξίβια παραμένει σύζυγος, βασίλισσα σωστή.
Ορθολογιστής, αριστοτελιστής, επιστήμων ή δονχουανιστής, σαμανιστής, ρήτωρ γλυκομίλητος, συνδυάζει σοφά την φυσική και την εξήγηση της πλατωνικής, την μεταφυσική με σπονδές στο Ποσειδώνα και σε αιγιαλό εκατόμβης μακρύ. Του Αγαμέμνονα και Αχιλλέα σεβάσμιος συμφιλιωτής.
Ο Τηλέμαχος, περνά δυο φορές από την θέση της αντίληψης, του συμπολεμιστή του πατέρα του, στον δρόμο για την Σπάρτη, κατόπιν συμβουλής της Αθηνάς που τον συνοδεύει, ως Μέντωρ.
Η κόρη του η Πολύκαστη, τον γιο του Οδυσσέα σε λουτρό τον βοηθά να καθαριστεί. Λούζει τον Τηλέμαχο, τον αλείφει με λάδι και να ντύνει με όμορφα ρούχα, χλαμύδα και χιτώνα. Μαζί του ο Πεισίστρατος, ο μικρότερος γιος του, ταξιδεύει σε άρμα για το παλάτι της Σπάρτης και στην επιστροφή για την Ιθάκη, ο Θεοκλύμενος ο μάντης του Απόλλωνα, τον ακολουθεί προφητεύοντας την μνηστηροσφαγή.
Εργάζεται πίσω τα φώτα, διακρίνοντας στο σκοτάδι μετά την Δύση του Ηλίου, πίσω από την δημοσιότητα και την σκηνή, σεμνά ,αθόρυβα σκληρά και μεθοδικά, αφανείς ήρωες , χωρίς πολλές επιδείξεις και αυτοπροβολές.
Αφουκράζεται την καρδιά του Τηλέμαχου που για τον πατέρα του ψάχνει και αγωνιά.
Με την κύρια ιδιότητα προσήλωσης στον Σκοπό και την λειτουργία ενός εργαστηρίου, την οργανωτική.
Την διαύγεια την υπερβολική, σαν εχθρό της γνώσης κατατροπώνουν, την υπεροπτική.
Ο Νέστωρ ο Γερήνιος, ανδρείος πολεμιστής του πνεύματος και της ορθής σοφίας την Πύλη της Δύσης άγρυπνα φρουρεί και δια τον ορθό Λόγο όταν χρειάζεται , ομιλεί.
Ποιος είναι ο Αχιλλέας φρουρός στην Πύλη του Βορρά;
 |
| Αχιλλέας |
Βορράς ! Ο δύσκολος άνεμος. Η δράση και η ισχύς!
Κυριάρχη ιδιότητα και θεϊκή λειτουργία, η διάβαση από την πύλη αυτή, των θνητών.
Η σκληρή ώρα του μεσημεριού και οι Πράξεις των πολεμιστών σε υλοποιητική εφαρμογή.
Ο Ήλιος στο ζενίθ να καίει και να πυρπολεί κοιμισμένες συνειδήσεις και κοιμισμένες βασιλοπούλες, παθιασμένα να φιλεί!
Ο υπερβόρειος Αχιλλέας και Αλέξανδρος το ακριβές αντίγραφο του, ο μέγας εκπολιτιστής!
Οι Βόρειοι πολεμιστές είναι φιλόδοξοι σε επιθετική πολιτική, ως την καλύτερη άμυνα και γραμμή.
Αδιάλλακτοι σε θυμό και οργή φοβερή.
Καθόλου μετριοπαθείς και διπλωματικοί, υπεράνω όλων η τιμή και η πατρίς.
Δεν πιάνουν ψιλή κουβεντούλα, ούτε συζήτηση με τον Δαρείο διαλογικής υφής.
Λίγα λόγια, τα απαραίτητα και έργα πολλά.
Τα υπόλοιπα είναι περιττά.
Είναι πάντα στην πρώτη γραμμή και μάχονται με ασυγκράτητοι ορμή. Στις υπερβολές τους έχουμε κορώνες υπερβολικά εθνικιστικές και γίνονται τρωτοί.
Αν ο Μενέλαος πρέπει να νικήσει τον φόβο, σαν τον πρώτο εχθρό της γνώσης και τους μικρούς τυράννους του οίκτου και του αυτοοίκτου, ο Αχιλλέας πρέπει να αναμετρηθεί με την δύναμη και η άλλη πλευρά του Αγαμέμνονα “τυράννου ” στην μήνι του να μην αναδυθεί.
Οπωσδήποτε οι γάμοι με την Ιφιγένεια να τελεστούν και οι ορμέφυτες δυναμικές ορμές αρμονικά στην σωστή κατεύθυνση να διοχετευθούν. Ο Ταύρος να μην σφαγιασθεί ούτε ο Κριός να θυσιαστεί.
Η Λεοντή κατάλληλα να φορεθεί. Ο Οδυσσέας συνομιλεί με τον Αχιλλέα στην κάθοδο του στην Άδη και πολλά συνειδητοποιεί από τον διάλογο αυτό .
Ο Αχιλλέας , μέγας πολεμιστής φύλακας στην Πύλη του Βορρά, αμείλικτος κυνηγός, τον τροχό του χρόνου, από το κέντρο του κόσμου ενεργοποιεί την κατάλληλη ώρα και στιγμή.
Ποιος είναι ο Οδυσσέας που έρχεται ΝΟΤΟΘΕΝ;
 |
| Οδυσσέας |
Ο Νότος! Ο Οδυσσέας είναι πολεμιστής φύλακας στην Πύλη του Νότου.
Οι Πολεμιστές του Νότου, επωάζουν ένα Έρωτα Φάνητα Ωόν, ακόμη και στην παγωνιά του χειμώνα σε Αλκυονίδες ημέρες τον καιρόν. Το φροντίζουν, το προστατεύουν, το ανατρέφουν, το διατρέφουν, το κυοφορούν γιατί βαθιά, σταθερά το αγαπούν.
Χορεύουν μαζί του και του τραγουδούν.
Είτε μιλούν, είτε σιωπούν, όλος ο χώρος γύρω τους διαποτίζεται από μια αύρα Απολλώνιας ζεστασιάς, εκτυφλωτική και ο χρόνος από μια Διονυσιακή οκτάβα μουσικής, υπερβατική.
Συνδέουν, ζευγαρώνουν το "ναγουάλ με το τονάλ", ενέργεια και ύλη και είναι πραγματικοί δημιουργοί.
Με το άψογον των «μη πράξεων» τους, καλούν το πνεύμα να εμφανισθεί στην μεγάλη του κόσμου την σκηνή ,κυνηγοί και ονειρευτές αποτελεσματικοί.
Ο δισέγγονος του Ερμή, έρχεται από τον Νότο, την Κρήτη όπως δηλώνει στην Πηνελόπη σε μια ιστορία μισή αλήθεια και μισή ψέματα , μεγάλος παραμυθάς ,που εξιστορεί. Τυλιγμένος σε μια κόκκινη χλαίνη και στην ζεστασιά μιας νύχτας με την προστατευτική την προβιά στο παλάτι που ξενυχτά. Παρ όλο που έχει ξαναχρησιμοποιήσει την ενδυμασία προβάτου στου Κύκλωπα την σπηλιά, απέχει πολύ από την νοοτροπία αυτή του «αμνού».
Δεν είναι τόσο καλό παιδί, όσο ο Μενέλαος ο μετριοπαθής, δεν είναι τόσο απρόσιτος όσο ο Νέστωρ ο παρατηρητής, δεν είναι τόσο ημίθεος όσο ο Αχιλλέας ο μέγας κατακτητής.
Ο Οδυσσέας είναι ένας άνθρωπος της γνώσης, ένας περιπετειώδης εξερευνητής.
Με κύρια ιδιότητα το θάρρος και την ακαταπόνητη θαυμαστή λειτουργία, ποτέ να μην παραιτείται και να υποχωρεί, ακόμη και αν όλοι οι σύντροφοι έχουν χαθεί, θα συνεχίσει μόνος την επιστροφή.
Με λάθη, με πάθη, λάτρης της περιπέτειας, των εντόνων καταστάσεων των αξιοθαύμαστων ελιγμών, ενεργειακών πιδάκων ανατρεπτικών, ακούραστος ταξιδευτής. Καθόλου χλιαρός , πολύ ψυχρός και πολύ καυτός, παίρνει μέρος σε όλα μέσα στην ζωή και περνάει απ όλα με τόλμη θαυμαστή. Η περιέργεια του τον βάζει σε μεγάλους μπελάδες ,το κοσμοπολίτικο πνεύμα του τον οδηγεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του να καταγράφει και να χαρτογραφεί.
Είναι όμως αυτός που μπορεί να ολοκληρώσει και να τελειώσει μια δουλειά και μια αποστολή όταν όλοι οι άλλοι θα έχουν παραιτηθεί.
Ο Οδυσσέας, εγγονός του Αυτόλυκου, έχει την ζεστασιά του Νότου, το μυαλό ,το νου τον ερωτικό, του Διός,την γοητεία του , στις πολλαπλές ερωτικές του περιπέτειες συλλήψεις που ζευγαρώνει και διαιρεί, την ευγλωττία του Ερμή, την ερμηνεία του και τα σκανδαλιάρικα ψέματα του.
Είναι μπερδεμένος στο συναίσθημα του Ποσειδώνα, μέχρι το νερό των Νίπτρων να απεγκλωβιστεί, έχει την γνώση του Πλούτωνα, μετά την συνομιλία του με τον μάντη τον Τειρεσία στον Άδη και τις οδηγίες του για το πώς θα πορευθεί.
Στο τέλος το τόξο του Απόλλωνα πιάνει για να ευθυγραμμίσει τα ενεργειακά κέντρα των σφαιρών σε νησί ευθύ. Μαζί του κουβαλάει πάντα την καρδιά του Τηλέμαχου, τον κόσμο να θαυμάζει και να απορεί και τα ρούχα που του έχει δώσει η Πηνελόπη με γερή την αρματωσιά της αγάπης να κρατεί.
Ο Οδυσσέας είναι ένας πολυμήχανος, πολύστροφος πολεμιστής με ειδική πάστα και ενεργειακή δομή, νικά τα γηρατειά, πετά τα κουρέλια και την ζητιανιά, τον τέταρτο εχθρό της γνώσης μέσω της ανακεφαλαιωτικής διαδικασίας στριμώχνει σε μια ανατροπή της σκέψης στο ασύλληπτο. Σε προσωπικό, εθνικό και συλλογικό επίπεδο, στα ίχνη ενός Ποιητή Ομήρου, στην άκρη της θαλπωρής ενός ονείρου, στο κάθετο άξονα.
Ήλιος του μεσονυκτίου, σφυρίζοντας από τρεις φορές, σε αμαξοστοιχία εξπρές, στις τέσσερις διευθύνσεις του ορίζοντα που κυκλώνει και τον διαπερνά.
Αυτός ο αξιοθαύμαστος άνθρωπος της Μνήμης, που ποτέ εκεί που θέλει και πρέπει να φθάσει δεν ξεχνά... γιατί πάντα την γερή αρματωσιά μιας αγάπης φορά.
πηγή: Ομιλία στον σύλλογο ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ
